3e boek
- 1. Zakelijke gegevens.
- De titel van het boek is: ‘Tostigirls’.
- De auteurs zijn Yvonne Dudock en Henne van Amesvoord.
- De uitgeverij van het boek is De Eekhoorn BV.
- 2. Samenvatting.
Pien, Ezi, Shayla en Lizz, vier tostiverslaafde Best Friends Forever, dromen van een optreden in PopFactory. Dat is een soort talenten jacht waar alleen de beste talenten heen kunnen. Eerst maar eens op kamp. Een week lang vet veel workshops voor dans & zang, eindeloos chillen, scary droppings en veel hunks. Pien, Ezi, Shayla en Lizz hebben besloten om alle vier dezelfde workshops te doen. Maar als ze bij het kamp aankomen word al snel duidelijk dat Ezi hele andere workshops heeft gekozen. De vriendinnen krijgen er geen ruzie over maar ze vinden het niet zo leuk dat Ezi dat niet eerlijk heeft vertelt.
Tussen de workshops door hebben ze pauze. Maar het is zo warm dat ze maar een halve dagen maken. Als iedereen s’ middags gaat zwemmen gaan Pien, Ezi, Shayla en Lizz met hun vieren naar het muzieklokaal om muziek te maken. Ze gaan zo op in hun muziek dat ze niet merken dat er mensen staan te kijken. Waaronder Nikki de zangcoach van PopFactory. Ze is heel enthousiast over Pien, Ezi, Shayla en Lizz dat de meiden hun eigen workshop krijgen speciaal voor hun bent. Nikki vraagt de meiden of ze zouden willen optreden op de slotavond. Ze vinden het helemaal geweldig! Alleen moeten de meiden een naam verzinnen. Ze kunnen er maar niet over uitkomen, totdat ze tosti’s gaan eten. Evi komt op het grandioze idee om hun band de ‘Tostigirls’ te laten noemen. Niet alleen omdat ze van tosti’s houden, maar ook omdat tosti niet alleen een boterham met ham en kaas is. Het heeft namelijk ook nog een andere betekenis namelijk Together On Stage To Impress.
Natuurlijk slaat ook nog de liefde toe. Pien is helemaal verliefd op Tom. Ze ontmoeten elkaar bij het ontbijt. Ze maken elke keer oogcontact. En als ze een paar dagen een dropping hebben zitten ze bij elkaar in het groepje en slaat de liefde toe.
Maar Pien valt met de workshop dans van het podium op haar hoofd en moet naar het ziekenhuis daar blijkt dat ze een hersenschudding heeft. Ze mag gelukkig wel terug naar het kamp. Maar niets is wat het lijkt. Aan het eind van die week is er een disco en ze ziet Tom zoenen met Lizz. Pien raakt helemaal overstuur en krijgt ruzie met Lizz. Pien weet niet dat Tom een enorme player is. Als Pien erachter komt maakt ze het goed met Lizz. Pien en Lizz gaan met hun tweeën een plan verzinnen voor Tom. Ilona is de bitch van het kamp, niemand mag haar. En daarom willen Pien en Lizz Ilona proberen te koppelen aan Tom. En de vraag is natuurlijk of dat lukt…
- 3. Auteur(s).
Ik kon geen informatie vinden over de auteurs. Ik heb op google en wikipedia gezocht maar ik heb niks kunnen vinden. En achter in het boek staat er ook niks over de auteurs. Ik weet wel dat ze allebei Engels zijn.
- 4. Over het boek.
Op de voorkant van het boek staan allemaal memo blaadjes en foto’s wat echt types met meiden te maken heeft. Er staan ook dingen op waar ze van houden. Zoals tosti’s. Het boek is niet aan iemand opgedragen. De plaatsen die voorkomen in het boek zijn, het kamp, Nieuwekerk, dat is een plaats dicht bij het kamp waar ze 1 dag heen zijn gegaan en een tankstation, want ze moeten onderweg naar het kamp nog even tanken en naar de WC. Het verhaal is geschreven vanuit Pien. Want alle namen worden steeds voluit geschreven alleen bij is de ‘ik-vorm’. Het verhaal heeft een open einde, want er staat op de laatste bladzijde; wordt vervolgd…
- 5. Mijn leeservaringen.
Het onderwerp van het verhaal spreekt mij wel aan, want het heeft te maken met muziek en daar houd ik wel van. Het verhaal heeft mij geen nieuwe kanten van het onderwerp laten zien. Ik ben door het verhaal wel aan het denken gezet. Ook over de vriendschap tussen Pien, Ezi, Shayla en Lizz. Ik had van te voren niet echt een verwachting van het verhaal, omdat het verhaal allemaal verschillende onderwerp laat zien. Ja, want op vakantie hoor je ook lol te maken. Wat er ook gebeurd. Ik ben door het lezen van het verhaal niet anders gaan denken. Het onderwerp word goed besproken met veel details. Ik vind de onderwerpen van het verhaal wel voorspelbaar. De kant van muziek word heel uitvoerig besproken, maar er word niet veel verteld over de vriendschap tussen de meiden. Ik heb nog geen ander verhaal gelezen over dit onderwerp. Maar het spreekt mij wel aan.
Het verhaal gaat van de ene op de andere gebeurtenis en ik denk ook daarom dat het verhaal mij boeit. Er zit genoeg tempo in het verhaal. In dit verhaal gaat het vooral om de gebeurtenissen en niet om de gevoelens. Er worden in dit verhaal geen gevoelens besproken. Ja, Pien viel van het podium en kreeg een hersenschudding. Ik heb zelf ook net een hersenschudding gehad dus het was wel een beetje raar om het zo terug te lezen in een verhaal. De gebeurtenissen in het verhaal zijn geloofwaardig en waarschijnlijk, er gebeuren geen dingen die in het echt niet zouden gebeuren. Ik vind de gebeurtenissen wel herkenbaar, maar ook voorspelbaar en bekend. Het verhaal gaat wel iets meer voor mij leven, omdat Pien ook een hersenschudding heeft gehad net zo als ik. Er staat in het verhaal wel een gebeurtenis die ik graag mee zou maken. Namelijk op een zomerkamp gaan voor muziek.
De hoofdpersoon is wel iemand die voor mij gaat leven, omdat zij ongeveer hetzelfde karakter heeft als mij. Ik kan mij goed verplaatsen in de problemen van Pien, want het zijn dingen uit het dagelijks leven. Pien is geen held voor mij, maar Shayla wel, want zij is zangeres in de band en ik zing zelf ook heel graag. Ik vind het gedrag van Lizz heel grappig en onvoorspelbaar. Het gedrag van Pien, Shayla en Ezi is heel er voorspelbaar. Geen van de verhaalpersonen heeft mij beïnvloed. Er is geen uitspraak of gedachte geweest die me aan het denken heeft gezet. Je komt genoeg van de verhaalpersonen te weten om hun gedrag te begrijpen. Je moet zelf wel veel invullen over het innerlijk van de verhaalpersonen, omdat het boek geen gevoelens beschrijft. De verhaalpersonen veranderen niet door wat ze meemaken, ze blijven allemaal zichzelf. De beslissing van Pien om meteen ruzie te gaan maken met Lizz als Lizz met Tom heeft gezoend.
De gebeurtenissen volgen logisch op elkaar. Het verhaal is niet spannend opgebouwd, want alles word meteen verteld, er word geen informatie achter gehouden. Het verhaal heeft ook geen ingewikkelde opbouw. Het is gewoon hetzelfde als een standaard boek. Er is maar 1 verhaallijn en dat is die van Pien en haar vriendinnen. Het verhaal begint midden in het verhaal en daarna begint het verhaal pas echt vanaf het begin. Daardoor kun je het verhaal wel makkelijker begrijpen. Het slot past goed bij het verhaal, want net op het laatst beginnen er weer nieuwe dingen.
Het verhaal is makkelijk om te lezen, omdat er geen moeilijke woorden worden gebruikt. De zinnen zijn ook goed te lezen en het lettertype is ook groot genoeg. Het verhaal heeft niet veel beschrijvingen het gaat vooral om gebeurtenissen. Er zitten veel dialogen in het verhaal, maar dat is juist prettig zo begrijp je het verhaal beter.
- 6. Verwerkingsopdracht.
15 augustus 2011
Ik ben vandaag weer gekomen van het kamp. Het was echt super gezellig! En ik heb veel meegemaakt.
Toen we onderweg waren gingen we even bij het tankstation langs. Ezi, Shayla, Lizz en ik gingen naar de wc, komen we een hele vieze man tegen. Komen we terug van de wc staat hij er nog.. Hij pakt Shayla vast en gaat aan haar zitten zo zielig! Gelukkig heeft de vader van Shayla de politie gebeld en nu loopt er een zaak tegen die man.. Ik vind het zo erg voor Shayla, ik kan het nog steeds niet geloven..
Maar ik ga nu slapen en ik schrijf morgen verder.
Xoxo – Pien
16 augustus 2011
Vannacht heerlijk geslapen, ik moest echt bijkomen van het kamp.
Toen we bij het kamp aankwamen hebben we een tent uitgezocht en kennis gemaakt met de leiders. Een paar dagen later kom ik Tom tegen een super knappe jongen, we maakten elke keer oogcontact. Die dag erna hadden we een dropping en toen zat ik bij hem in het groepje en toen hebben we gezoend! Maar het bleek dus helemaal niet zo’n leuke jongen te zijn, want hij zoende met allemaal meisjes achter m’n rug om..
Maar gelukkig ben ik nu thuis en kan ik weer een beetje bijkomen. En weer verder met gitaar spelen natuurlijk! Vanmiddag zijn Ezi, Shayla en Lizz ook nog geweest om na te praten over het kamp.. Was super gezellig!!
Ik houd echt van ze!!!
Maar ik moet nu stoppen, want m’n moeder roept..
Xoxo - Pien