Shopaholic! In alle staten

 

1. Zakelijke gegevens.

 

- De titel van het boek is ‘Shopaholic! In alle staten'.

- Het boek is geschreven door Sophie Kinsella, een schrijfster uit Londen.

- De uitgever van het boek is ‘The House of Books’ en het boek is in 2001 verschenen in de Engelse versie, en in 2002 in de Nederlandse versie. Het boek heeft 301 bladzijden.

 

1. Samenvatting.

 

Rebecca Bloomwood werkt bij een ontbijtshow op televisie als financieel adviseur. Maar zelf heeft ze het niet helemaal in orde met haar financiën. Een jaar eerder had ze grote schulden bij haar bank. Rebecca's grootste hobby is winkelen. Maar ze winkelt meestal zoveel dat ze er helemaal geen geld voor heeft. Nadat ze haar schulden had afbetaald had ze zich voorgehouden haar leven te beteren, vooral vanwege haar vriendje Luke. Hij is heel rijk en werkt hard in zijn eigen bedrijf 'Brandon Communications'. Ze gaat samen met Luke een weekendje weg naar een duur hotel, maar ze mag niet te veel kleding meenemen. Ze neemt een klein koffertje mee zodat Luke van haar onder de indruk is, omdat ze zo weinig meeneemt. De rest laat ze stiekem bezorgen door een koerier. Eenmaal bij het hotel aangekomen vraagt Rebecca naar het pakket, maar het blijkt dat deze pas over een paar dagen komt. Ze loopt dus rond met maar 1 setje kleding! Rebecca komt erachter dat zij en Luke niet de hele tijd samen zullen zijn. Luke heeft namelijk besprekingen voor z'n werk met zijn collega Alicia. Maar Rebecca en Alicia liggen elkaar niet zo goed dus Rebecca probeert Alicia te mijden. Als ze weer terug zijn in Londen krijgt Rebecca bericht van haar bankdirecteur Derek Smeat, hij gaat met vervroegd pensioen zijn vervanger is John Gavin. Helaas is John Gavin niet zo flexibel met het verhogen van haar kredietlimiet als Derek, ze probeert brieven te schrijven naar de bank om uit te leggen waarom ze haar kredietlimiet moeten verhogen. Haar kredietlimiet is nu 10.000 pond. Luke's bedrijf krijgt ook in New York een vestiging en Rebecca verhuist mee met Luke naar New York. Ze krijgt belangrijke besprekingen met mensen van de televisie die haar graag een baan willen aanbieden, omdat ze zo goed werk levert. Mensen bieden haar zelfs haar eigen televisieprogramma aan. Maar als ze eenmaal in New York is kan ze de vele winkels niet weerstaan en raakt weer aan het winkelen. Ze heeft het niet in de gaten, maar ze word achtervolgd door journalisten. Er komt een heel artikel over haar in de krant te staan. Daardoor raakt ze alle aandacht van de televisiezenders kwijt en zelfs haar eigen baan in Londen. Luke ziet het artikel ook en schrikt zich te pletter, hij word boos op Rebecca waardoor zij weer naar Londen vertrekt en het uitmaakt met Luke. Na een pijnlijk afscheid van Luke komt ze thuis en is alles nog hetzelfde zoals het was. Haar huisgenote, Suze, leeft heel erg met haar mee en samen gaan ze de volgende dag naar de bank om te vragen of John Gavin, de bankdirecteur, haar kredietlimiet wil verhogen, maar zijn antwoord daarop is 'nee'. Rebecca komt Michael Ellis tegen de zakenpartner van Luke. Michael Ellis heeft een eigen reclame bureau en daarom bied hij haar een baan aan in Washington, maar ze weet niet zo goed of ze die wel moet aannemen.  Rebecca ziet het niet meer zitten, totdat ze probeert haar kamer op te ruimen. Ze heeft zoveel spullen dat het niet meer in haar kast past. Ze komt op het idee om haar kleding, schoenen en make-up te laten veilen, zodat ze haar schulden kan afbetalen. Het laatste item van de veilig is een sjaaltje van Denny & George. Deze sjaal wou ze heel graag hebben, maar ze had niet genoeg geld. Toen kwam ze Luke tegen en hij wou perse meebetalen aan dat sjaaltje. Het is zeg maar een aandenken aan hun ontmoeting. En nu laat ze hem veilen, ze heeft er heel veel moeite mee. Uit eindelijk word het sjaaltje verkocht voor 200 pond. Ze komt erachter dat beide bieders bieden voor Luke. Ze weet niet goed wat ze moet doen. Uiteindelijk krijgt ze een baan bij 'Barneys' een winkel waar ze in New York had geshopt. Op een dag komt Luke bij haar in de winkel en zegt tegen haar dat hij maar één ding wil en dat is Rebecca.

 

1. Over de auteur.

 

De schrijfster van het boek is Sophie Kinsella, maar haar eigen naam is Madeleine Wickham. En ze is 20 jaar. Lang voordat ze beroemd werd met haar 'Shopaholic!' serie schreef ze onder haar eigen naam zeven romans. Haar werk is in meer dan dertig talen verschenen. De auteur woont met haar man en kinderen in Londen.

 

1. Over het boek.

 

Op de voorkant staat een vrouwenbeen die een laars probeert aan te trekken, daar omheen staan allemaal kleine tekstjes. Er staat verder ook nog een open hak schoen en een portemonnee op de kaft. Dat komt omdat de hoofdpersoon, Rebecca Bloomwood te veel schulden heeft door het shoppen.

Dit boek is opgedragen aan Gemma, die altijd heeft geweten hoe belangrijk een sjaal van Denny & George is. Ik denk dat Gemma een vriendin is van de schrijfster en dat zei haar heeft geholpen met het verhaal.

Ze gaan een weekendje weg naar een duur hotel, ik weet niet welk hotel/plaats. Ze gaan naar dit hotel, omdat Luke heel rijk is en hij Rebecca graag wil verwennen.

Ze gaan New York, omdat daar veel kantoren zijn van grote gebouwen en natuurlijk de winkels die de shopverslaving van Rebecca erger maken.

Het verhaal wordt verteld door de ik-persoon, Rebecca. Er word alleen vanaf haar kant gekeken naar het verhaal en wat er allemaal gebeurd.

Het verhaal heeft een gesloten einde, alles loopt goed af. Het is een gelukkig einde.

 

1. Leeservaringen.

 

Heb onderwerp sprak me wel aan, ik ben zelf ook gek op shoppen, maar geef toch altijd net iets te veel uit. Het verhaal heeft mij geen nieuwe kanten van het verhaal laten zien, maar ik ben wel door het verhaal aan het denken gezet. Ik ga voortaan beter om met m'n geld anders word het net zo'n puinhoop! Wat ik van te voren van het verhaal verwachtte is wel uitgekomen, ik verwachtte dat het echt een puinhoop zou worden en dat ze haar baan kwijt raakte. Ik ben het met de mening van het verhaal eens, want je moet goed kijken waar je je geld insteekt en dat moeten natuurlijk niet allemaal nutteloze dingen zijn. Ik ben door het lezen van dit verhaal niet aan het denken gezet. Het onderwerp word goed en grondig uitgewerkt, je komt veel over het onderwerp en de problemen te weten. Het onderwerp is verrassend uitgewerkt, bij sommige stukken kreeg het een heel andere wending. Er worden allemaal verschillende stukjes van het onderwerp goed besproken, er is geen enkel stukje van het onderwerp wat te weinig aandacht had. Ik heb hier nog nooit een ander verhaal over gelezen/gezien.

 

Het verhaal bevat genoeg onderwerpen om je te boeien en er zit ook genoeg tempo in het verhaal, bij sommige stukjes had je zulke grote tijdsprongen dat je even niet meer wist waar het over ging. In dit verhaal gaat het vooral om de gedachtes van de personen, Rebecca kan niet zonder shoppen er word daarbij heel duidelijk beschreven wat ze op dat moment voelt. Alleen de laatste gebeurtenis heeft indruk op mij gemaakt, dat is wanneer Luke de winkel binnen komt en tegen Rebecca zegt: 'Het enige wat ik van deze ruimte wil hebben ben jij'. De gebeurtenissen zijn geloofwaardig en waarschijnlijk, het kan zo gebeuren dat je je hele leven op zijn kop zet en helemaal de andere kant opgaat. De gebeurtenissen zijn wel een beetje herkenbaar, ik let namelijk ook niet altijd even goed op wat ik uitgeef, maar ik heb nog nooit diep in de schulden gezeten. De gebeurtenissen zijn heel erg verrassend, origineel en ongewoon, er zijn namelijk niet veel mensen op de wereld die miljonair zijn en van shopverslaving heb ik ook nog niet zo vaak  van gehoord. Het verhaal gaat niet meer leven doordat ik ook minder op mijn geld let, want ik ben nog nooit diep in de schulden geweest. En als ik hetzelfde had meegemaakt had het niet veel verschil gemaakt. De gebeurtenis die ik zelf graag meemaken wil is de aanbieding van een droombaan.

 

De hoofdpersoon is wel echt iemand die voor me gaat leven, er worden namelijk veel gedachtes en gevoelens omschreven. Ik kan me ook goed in de problemen en gedachtewereld van de verhaalpersonen verplaatsen, er word veel beschreven over de gedachtes en de problemen, niet alleen van de hoofdpersoon maar ook van de bijfiguren. De hoofdpersoon is geen held op wie ik zou willen lijken, ze heeft er namelijk een behoorlijke puinhoop van. Ik vind dat de ideeën en het gedrag van de verschillende verhaalpersonen goed bij het verhaal passen. De reacties zijn niet voorspelbaar, je weet niet goed wat er komen gaat. Geen enkel verhaalpersoon heeft me beïnvloed, ik ben namelijk niet elke dag bezig of met mijn werk of met shoppen. Michael Ellis zei tegen Rebecca dat ze niet zomaar even een baan aan moest nemen, maar dat ze er goed over na moest denken. Dat bleven wel de hele tijd in mijn hoofd rondhangen. Je komt genoeg van de verhaalpersonen te weten zodat hun gedrag goed kunt begrijpen. Je hoeft zelf niet veel in te vullen over het innerlijk van de verhaalpersonen, je kunt ze heel goed begrijpen. Dat komt denk ik omdat er veel gevoelens, gedachtes en problemen worden beschreven. De enige verhaalpersoon die zich veranderd in het verhaal is Luke, hij is op een gegeven moment alleen maar bezig met zijn werk en niet meer met Rebecca of de rest van zijn leven. Ik vind het onbegrijpelijk dat Luke eerder voor zijn werk kiest dan voor zijn vriendin.

 

Ik vind dat de gebeurtenissen logisch op elkaar volgen, er word eerst duidelijk vertelt wat de eigenschappen en de problemen zijn van de verhaalpersonen. En dan begint het verhaal pas echt. Het verhaal is niet spannend, en dat is ook niet de bedoeling er word hier gewoon een levensverhaal verteld met bepaalde opmerkelijke gebeurtenissen. Het verhaal heeft geen ingewikkelde bouw er zit een logische volgorde in het verhaal met een gelukkig einde. Er zijn verder nog verhaallijnen van Luke en Suze, deze verhaallijnen zijn goed met verhaal verbonden, maar de verhaallijnen van Luke en Suze hebben niks met elkaar te maken. Het verhaal bevat weinig tijdsprongen en terugblikken daardoor is het verhaal wel makkelijk te begrijpen. Het verhaal heeft een goed slot, iedereen is blij, gelukkig en de problemen zijn allemaal opgelost. Ik vind het een plezierig slot, omdat het je op de een of andere manier een beetje geruststelt.

 

Het verhaal is makkelijk om te lezen, je merkt alleen op het laatst wel heel erg dat het verhaal word uitgerekt om hem langer te maken. Het taalgebruik heeft hier niet mee te maken. Het verhaal bevat af en toe moeilijke woorden zoals: 'kredietlimiet' en 'honend'. Het verhaal heeft veel beschrijvingen van de gedachtes en gevoelens, hierdoor begrijp je het verhaal beter, het heeft verder geen invloed op mijn leestempo. Het verhaal bevat veel dialogen, dat vind ik niet altijd even fijn, want soms staat het heel onduidelijk geschreven wie wat zegt.

 

1. Verwerkingsopdracht.

 

-          Shoppen, vriendschap en liefde.

Ze houd van shoppen, heeft een hele goede vriendin, Suze genaamd en ze heeft de liefde van haar leven aan haar zijde, Luke.

 

-          Kleding en mijn leven.

Kleding maakt een groot deel uit van haar leven dus vandaar deze titel, ze kan gewoon niet zonder.

 

-          Mijn leven, 1 grote puinhoop!

Op een gegeven moment is haar leven zo'n grote puinhoop dat ze niet meer weet wat ze moet doen, schulden, een relatie die gestrand is en natuurlijk haar shopverslaving.

 

-          Ik en mijn slechte gewoonte.

Rebecca heeft een slechte gewoonte, shoppen, het shoppen is haast een 2e leven van haar vandaar dat ik deze titel heb gekozen.

Ze kan er in het verhaal niet vanaf komen zelfs aan het eind van het verhaal heeft ze nog moeite met haar geld.